Translate

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012


"Προχωρήσαμε αρκετά προς την κατεύθυνση του vecchio castello, ίσαμε που είδαμε τη θάλασσα και το τεράστιο οχυρό. Το σπίτι βρίσκεται στη βόρεια και ανατολική άκρη της πόλης κι από κει έχει κανείς θέα ανεμπόδιστη στο πέλαγος, στις αρμάδες και στις φρουρές που βολτάρουν στις επάλξεις του πάνοπλου οχυρού που στέκει απέναντι, ενώ μπρος του σχηματίζεται ένα είδος ανοιχτής πλατείας. [...] 
Το αρχοντικό των Capodistria είναι πλούσιο και μεγάλο, γεμάτο κομψά έπιπλα και πίνακες, βαρύτιμα χαλιά και κουρτίνες, καντηλέρια και πολυελαίους [...]. Οι οροφές είναι ζωγραφισμένες όπως στα ιταλικά palazzi κι η πρόσοψή του είναι πολύ επιβλητική και μάλιστα σε σύγκριση με τ'άλλα αρχοντικά γύρω του [...]. Εκεί που υπερέχει όμως κατά πολύ, ακόμα κι από το παλάτι του Αυτοκράτορά μας (της Αυστρίας) ή και τις ίδιες τις Βερσαλλίες ακόμη, είναι η θέα που διαθέτει." 
Αλέξης Πανσέληνος, Ζαΐδα, ή η Καμήλα στα Χιόνια, Εκδ. Καστανιώτη 1996
Για όσους από εμάς ακόμη σημαίνει κάτι η ελληνική σημαία, οι σπουδές μας και όλα όσα συμβολίζει το Μέγαρο Καποδίστρια...

Κυριακή 13 Μαΐου 2012


"Υπάρχει στη μνήμη μου μια άλλη εικόνα της Κέρκυρας. Αυτή αναδύθηκε στο βλέμμα μου πολύ αργότερα, στα χρόνια της εφηβείας, χρόνια του ερωτικού σκιρτήματος και του μεταφυσικού προβληματισμού. Είναι η εικόνα της βαθιάς νυχτερινής πόλης. Μισοφωτισμένα καντούνια, με λιγοστά μεσαιωνικά φανάρια καρφωμένα στις γωνίες, πανύψηλα κτίρια με κλεισμένα παραθυρόφυλλα. Καμπιέλο, Πόρτα Ρέμουντα, Άγιοι Πατέρες... Ήχοι βημάτων που η ηχώ πολλαπλασιάζει. Εκεί είδα νοερά να περιφέρεται η σκιά του νυχτερινού περιπατητή Ανδρέα Κάλβου, ενώ αρκετές δεκάδες χρόνια αργότερα, ένας άλλος λάτρης της νυχτερινής ερημιάς, ο Κερκυραίος ποιητής και λόγιος Νίκος Λευτεριώτης, διέσχιζε τα ίδια αυτά καντούνια, με το δικό του αργό και ήρεμο βήμα. Η νυχτερινή, αποβροχάρικη Κέρκυρα, μια πόλη όπου το παρόν και το παρελθόν είναι αδύνατον να διαχωριστούν..." 
Ορέστης Αλεξάκης, "Εικόνες μιας άλλης μνήμης", από τη συλλογή "Μια πόλη, ένας συγγραφέας" εκδ. Μίνωας, Αθήνα 2001 (φωτό Σπύρου Παγκράτη)

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

 Το απόγευμα στη βορειοδυτική πλευρά του Καμπιέλου ο ήλιος χαϊδεύει την ώχρα στις προσόψεις των πιο ψηλών κτιρίων προτού βάψει κόκκινα τα νερά του Ιονίου... Σαν μια υπόσχεση ότι το επόμενο πρωί θα έρθει να τα ξυπνήσει και να τα λούσει με το φως του...
(φωτό Βασίλη Σώζου)

Τρίτη 8 Μαΐου 2012


Όταν βγαίνεις στη "Βεράντα" του Καμπιέλου, τα μάτια σου αντικρίζουν εικόνες ανείπωτης ομορφιάς... Και η γεύση έρχεται να συμπληρώσει την εμπειρία και να μεθύσει τις αισθήσεις... (φωτό Άγγελου Πρωτοψάλτη)

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

http://www.youtube.com/watch?v=aRV4lyK6P78&feature=player_embedded

Το "Καμπιέλο" του Βενετσιάνου συγγραφέα Κάρλο Γκολντόνι (1707 - 1793) από το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας σε σκηνοθεσία Πέτρου Γάλλια. Απλά υπέροχο!

Σάββατο 5 Μαΐου 2012


Μια εικόνα, χίλιες λέξεις... Οι δύο υπεραιωνόβιες φιλαρμονικές της Κέρκυρας κι ο Άγιος μας να τις ευλογεί... 
Κυριακή των Βαΐων 2012

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012


Παραδοσιακή και διαχρονική μορφή του Καμπιέλου ο κ. Βύρωνας. Έξω από το παντοπωλείο του αναπολεί τα χρόνια που περάσαν και χαρίζει ένα χαμόγελο σε όσους περνούν. (3.5.2012)

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012


Η Κέρκυρα λουσμένη στο διάφανο φως της άνοιξης, νέοι τραγουδούν τον ερχομό του Μάη, η Παλιά Πόλη σφύζει από ζωή και γιορτάζει την Πρωτομαγιά στα τέλη του 19ου αιώνα
 [Έργο του Χαράλαμπου Παχή (1844-1891) - Εθνική Πινακοθήκη)]